แจ็ก ฟริตส์เชอร์ นักเขียนและนักประวัติศาสตร์ชาวอเมริกันได้ตั้งข้อสังเกตเกี่ยวกับลักษณะของหมีว่า "เป็นลักษณะทางเพศรองของผู้ชายซึ่งมีทั้งขนบนใบหน้า, ขนตามร่างกาย, มีลักษณะร่างกายสมบูรณ์ และศีรษะล้าน"[4] โดยตั้งแต่ช่วงปลายคริสต์ทศวรรษที่ 2000 ผู้หญิงโดยกำเนิด และผู้ชายข้ามเพศที่มีลักษณะที่มีคล้ายกับหมีเริ่มได้รับการยอมรับมากขึ้นในวัฒนธรรม[5][6]

ในช่วงหลายปีที่ผ่านมากลุ่มวัฒนธรรมหมีได้ถูกแบ่งย่อยออกไปเนื่องจากกลุ่มผู้ชายบางคนที่นิยามตนเองว่าเป็น "แบรส์" (อังกฤษ: bears) หรือ "มัสเซิลแบรส์" (อังกฤษ: musclebears) ไม่ยอมรับผู้ชายที่มีรูปร่างอวบกว่าในกิจกรรมของกลุ่ม ซึ่งทำให้มักจะเกิดข้อถกเถียงเกี่ยวกับในชุมชนหมี ที่ว่าผู้ชายลักษณะหมีบางคนมักจะถูกแบ่งแยกออกมาเนื่องจากรูปลักษณ์ของตนไม่สอดคล้องกับมาตรฐาน "ความเป็นหมีอย่างแท้จริง" (อังกฤษ: real bear) ซึ่งประเด็นบุคคลที่มีลักษณะอวบหรือไม่อวบมักจะเป็นประเด็นที่เป็นปัญหาทางการเมืองที่ถกเถียงกันในกลุ่ม โดยบุคคลบางคนในกลุ่มมองว่าการมีภาวะน้ำหนักเกินเป็นอีกหนึ่งรูปแบบของการยอมรับตนเอง นอกจากนี้ยังมีหลายคนตั้งข้อสังเกตว่าชุมชนหมียังมีความหลากหลายทางเชื้อชาติ แต่โดยทั่วไปการมีขนเป็นมาตรฐานของการดึงดูดทางด้านกายภาพของบุคคลที่เป็นหมี จากลักษณะทั้งหมดเป็นสิ่งที่เอื้ออำนวยให้กับกรรมพันธุ์ของผู้ชายผิวขาวในด้านของสุนทรียภาพ, สังคม และทางเพศของกลุ่มหมี[7] ทั้งนี้ลักษณะตัวอย่างของผู้ชายยุคใหม่การมีหนวดเคราได้ถูกมองว่าเป็นสัญลักษณ์ของความเป็นชาย